-
1 aenigma
aenigma atis, n, αἴνιγμα, a figure, allegory, C.* * *puzzle, enigma, riddle, obscure expression/saying -
2 immūtō (in-m-)
immūtō (in-m-) āvī, ātus, āre, to change, alter, transform: inmutarier Ex amore, T.: me inmutatum videt, my mood, T.: inmutata urbis facies erat, S.: isti color immutatus est: me tibi: meam figuram, O.: aliquid de institutis priorum.—To use in a transferred meaning: immutata (verba), metonymies: immutata oratio, allegory. -
3 allegoria
-
4 parabola
comparison; explanatory illustration; parable (L+S), allegory; proverb; speech; parabola (math.) -
5 parabole
comparison; explanatory illustration; parable (L+S), allegory; proverb; speech -
6 parabula
comparison; explanatory illustration; parable (L+S), allegory; proverb; speech -
7 aenigma
aenigmă, ătis, n., = ainigma (dat. and abl. plur. aenigmatis, Charis. p. 38 P.), that which is enigmatical or dark in a figurative representation, an allegory; accto Quintilian's expl.:II.allegoria, quae est obscurior,
Inst. 8, 6, 52; Cic. de Or. 3, 42.—Of other things.A.That which is dark, obscure, or inexplicable; a riddle, enigma, obscurity:B.regina Saba venit temptare eum in aenigmatibus,
Vulg. 3 Reg. 10, 1:obscuritates et aenigmata somniorum,
Cic. Div. 2, 64;aenigma numero Platonis obscurius,
id. Att. 7, 13:legum,
Juv. 8, 50:palam et non per aenigmata Dominum videt,
Vulg. Num. 12, 8; 1 Cor. 13, 12.—A mystery; a mystical tenet or dogma in religion, Arn 3, p. 109. -
8 allegoria
allēgŏrĭa, ae, f., = allêgoria, an allegory, i. e. a figurative representation of a thought or of an abstract truth, under an image carried through to the end:continuus (usus comparationis) in allegoriam et aenigmata exit,
Quint. 8, 6, 14; so id. 8, 6, 52:quae sunt per allegoriam dicta,
are spoken allegorically, Vulg. Gal. 4, 24:allegoriarum explanationes,
Arn. 5, p. 186 (in Cic. written in Greek, Or. 27, 94; id. Att. 2, 20). -
9 immuto
immūto ( inm-), āvi, ātum, 1 (archaic inf. pres. pass. inmutarier, Ter. And. 1, 5, 40; id. Eun. 2, 1, 19; id. Phorm. 1, 4, 29), v. a. [in-muto], to change, alter, transform.I.In gen. (class.):II.ubi immutatus sum? ubi ego formam perdidi?
Plaut. Am. 1, 1, 300: perscrutari... nos nostri an alieni simus;ne clam quispiam nos imprudentis mmutaverit,
Plaut. Mil. 2, 5, 22:adeone homines inmutarier ex amore,
Ter. Eun. 2, 1, 19:vultum earum,
id. Hec. 3, 3, 9:imperio, potestate, prosperis rebus immutari,
Cic. Lael. 15, 54; cf.:me aliquando immutarunt tibi,
id. Fam. 5, 8, 2: illi regi amabili Cyro subest ad immutandi animi licentiam crudelissimus ille Phalaris (v. ad), id. Rep. 1, 28:ut ejus orbis (i. e. signiferi) unaquaeque pars alia alio modo moveat immutetque caelum,
id. Div. 2, 42, 89:concentus immutatus aut discrepans,
id. Rep. 2, 42: temeritas filii comprobavit;verborum ordinem immuta: fac sic: comprobavit filii temeritas, etc.,
id. Or. 63, 214:nomen immuto,
Quint. 8, 6, 28:cum successor aliquid immutat de institutis priorum,
Cic. Fl. 14, 33.—In partic., in rhet.(α).To put, by metonymy, one word for another:(β).immutata (verba), in quibus pro verbo proprio subicitur aliud, quod idem significet, sumptum ex re aliqua consequenti, etc.... Ennius Horridam Africam terribili tremere tumultu cum dicit, pro Afris immutat Africam,
Cic. Or. 27, 92 sq.; id. de Or. 3, 43, 169.—E s p.: immutata oratio, allegory, = allêgoria, Cic. de Or. 2, 65, 261. -
10 inmuto
immūto ( inm-), āvi, ātum, 1 (archaic inf. pres. pass. inmutarier, Ter. And. 1, 5, 40; id. Eun. 2, 1, 19; id. Phorm. 1, 4, 29), v. a. [in-muto], to change, alter, transform.I.In gen. (class.):II.ubi immutatus sum? ubi ego formam perdidi?
Plaut. Am. 1, 1, 300: perscrutari... nos nostri an alieni simus;ne clam quispiam nos imprudentis mmutaverit,
Plaut. Mil. 2, 5, 22:adeone homines inmutarier ex amore,
Ter. Eun. 2, 1, 19:vultum earum,
id. Hec. 3, 3, 9:imperio, potestate, prosperis rebus immutari,
Cic. Lael. 15, 54; cf.:me aliquando immutarunt tibi,
id. Fam. 5, 8, 2: illi regi amabili Cyro subest ad immutandi animi licentiam crudelissimus ille Phalaris (v. ad), id. Rep. 1, 28:ut ejus orbis (i. e. signiferi) unaquaeque pars alia alio modo moveat immutetque caelum,
id. Div. 2, 42, 89:concentus immutatus aut discrepans,
id. Rep. 2, 42: temeritas filii comprobavit;verborum ordinem immuta: fac sic: comprobavit filii temeritas, etc.,
id. Or. 63, 214:nomen immuto,
Quint. 8, 6, 28:cum successor aliquid immutat de institutis priorum,
Cic. Fl. 14, 33.—In partic., in rhet.(α).To put, by metonymy, one word for another:(β).immutata (verba), in quibus pro verbo proprio subicitur aliud, quod idem significet, sumptum ex re aliqua consequenti, etc.... Ennius Horridam Africam terribili tremere tumultu cum dicit, pro Afris immutat Africam,
Cic. Or. 27, 92 sq.; id. de Or. 3, 43, 169.—E s p.: immutata oratio, allegory, = allêgoria, Cic. de Or. 2, 65, 261. -
11 inversio
inversĭo, ōnis, f. [inverto], an inversion.I.Verborum, i. e. an ironical inversion of meaning, Cic. de Or. 2, 65. 261.—II.An allegory, transl. of Gr. allêgoria, Quint. 8, 6, 44.—III.A transposition, i. q. anastrophê (as quoque ego for ego quoque), Quint. 1, 5, 40.
См. также в других словарях:
ALLEGORY — ALLEGORY, a narrative in which the agents and the action, and sometimes the setting as well, are contrived not only to make sense in themselves, but also to signify a second correlated order of things, concepts, or events (Abrams). In the Bible A … Encyclopedia of Judaism
allegory — Allegory is typically defined as a descriptive or narrative literary text wherein the actions, the objects, and the characters signify ideas or concepts that lie outside the text itself. It might be seen as a kind of extended metaphor in which … Encyclopedia of medieval literature
allegory — 1 Allegory, symbolism designate methods of representation in art. Both characteristically aim to represent concretely something that is abstract or for some other reason not directly representable. Allegory is applied to a form of representation… … New Dictionary of Synonyms
Allegory — Al le*go*ry, n.; pl. {Allegories}. [L. allegoria, Gr. ?, description of one thing under the image of another; ? other + ? to speak in the assembly, harangue, ? place of assembly, fr. ? to assemble: cf. F. all[ e]gorie.] 1. A figurative sentence… … The Collaborative International Dictionary of English
Allegory and Self — Allegory and Self … Википедия
Allegory of Isabella d'Este's Coronation — Artist Lorenzo Costa the Elder Year 1505 1506 Type Oil and tempera on canvas Dimensions 164.5 cm × 197.5 cm (64.8 in × 77.8 in) Loca … Wikipedia
allegory — allegory, fable, parable 1. All three words denote a narrative or story that symbolizes other persons and events. Allegory flourished in medieval literature and later (Spenser s Faerie Queene, 1590–6; Bunyan s Pilgrim s Progress, 1678–84, in… … Modern English usage
allegory — (n.) late 14c., from O.Fr. allegorie (12c.), from L. allegoria, from Gk. allegoria figurative language, description of one thing under the image of another, lit. a speaking about something else, from allos another, different (see ALIAS (Cf.… … Etymology dictionary
allegory — [n] indirect representation, storytelling apologue, emblem, fable, figuration, moral, myth, parable, story, symbol, symbolism, symbolization, tale, typification; concept 282 … New thesaurus
allegory — ► NOUN (pl. allegories) ▪ a story, poem, or picture which can be interpreted to reveal a hidden meaning. DERIVATIVES allegorist noun allegorization (also allegorisation) noun allegorize (also allegorise) verb. ORIGIN Greek all … English terms dictionary
allegory — [al′ə gôr΄ē] n. pl. allegories [ME allegorie < L allegoria < Gr allēgoria, description of one thing under the image of another < allos, other (see ELSE) + agoreuein, to speak in assembly < agora, AGORA1] 1. a story in which people,… … English World dictionary